"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna"
Bir karga bir
kediyi öldüresiye bir oyuna
davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın
içini, bir küçük huzur
adına aynalarla kaplattım,
ölü ben’im kendini izlesin her yandan, o tuhaf
sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan
sayın yalnızlık kendi kendine
nasıl da eğlenir.
Niye izin
vermiyorsun yoluna kuş
konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez
yollarıma kuş konmasına?
"Öyle
güzelsin ki kuş
koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
Kırmızı
Kahverengi Defter ‘den…
Nilgün
Marmara
Yorumlar
Yorum Gönder