Kuş Koysunlar Yoluna

"Öyle  güzelsin  ki  kuş  koysunlar  yoluna"

Bir  karga  bir  kediyi  öldüresiye  bir  oyuna  davet  ediyordu.

Hep böyle mi bu?

Bir  şeyden kaçıyorum bir  şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,

kendimi bir yer  edinemiyorum,  kendime bir  yer...

Kafatasımın içini,  bir  küçük  huzur  adına  aynalarla kaplattım,

ölü ben’im  kendini  izlesin  her yandan,  o  tuhaf  sır  içinden!

Paniğini  kukla yapmış  hasta  bir  çocuğum  ben.

Oyuncağı  panik  olan  sayın yalnızlık  kendi  kendine nasıl da eğlenir.

Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına

niye  izin  vermiyorum  yoluma  kuş  konmasına

niye  kimseler  izin  vermez  yollarıma  kuş  konmasına?

"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna"  bir  çocuk  demiş.

Kırmızı Kahverengi  Defter ‘den…

Nilgün Marmara