KırMıZı BaLıK

    Kendime bir valiz bulup içine işime yaramayacak ne varsa doldurup,sokaklarda sürükleye sürükleye gitmek istiyorum nereye gittiğimin bir önemi olmadan...Hayır anlamıyorum neden hapsolmak zorundayız kentlere...neden çekip gidemiyoruz istediğimiz yere... Yaşasın Modern Zamanlar...Sus! artık...    Ben kaçtım bu gece... Valizim olmadığı için,trene vapura uçağa binmediğim için mi yolcu sayılmadım?Oysa ben yolcuydum bilemedi zaman. Açtım penceremi kaçtım,sonra Umutlarımı,korkularımı,çaresizliklerimi almıştım yanıma ve yağmurluydu an biraz ıslandım. Sözlükte anlamları olmayan bütün kelimelerim yanımdaydı. Cümlelerimin anlamları yalnız bana ait olsun istedim. Çiğnediğim karıncalardan,ortadan ikiye ayırdığım solucanlardan özür diledim giderken. Yeni yerler keşfedecek halim yoktu bende oturup kutup yıldızıyla çay içtim. Yer çekimine gülümsedim. Ayı attım ağzıma çiğnedim,ay dede üzgündü  tükürdüm. Yıllar öncesine de bir uğradım sek sek oynuyordu küçük ...

 Hey sen küçük kız...! sana diyorum birazcık dinle beni artık! Bir kadın olma vaktidir şimdi.Yollara düşme zamanı özel zamanlardan geçiyorsun.zorunlu gidişlerin var hayatta ve terkedilişler ancak acılarının tortularını temizle üzerinden, yapışıp kalmış irinlerini akıt yak gitsin.  Bedeninin acılarından değil ruhundan bak birazcık dünyaya.Hazan gibi usulca düşüp kalkıp durma sonbahar yaprakları misali ağlayarak ve çatlayarak...  Susuzluk belki senin ki yazgıya inkar ama senden başka yok inan bana ve başka türlü yaşayabiliceğin bir hayat. Öylece bekleyen de yok seni senin beklediğin gibi...Kaldır kafanı içinden bak şu dünyaya ve insanlara! Görebilirsin gözlerin var.Duyabilirsin kulaklarında,sadece yalanlara kapat onları görme ve duyma Huzurla uyan artık bir sabah... Gözlerini açtığında hayallerin olsun karşında ve pes etme, vazgeçme artık yaşamaktan... Hala çocuksun biliyorum incitilmek iyi gelmiyor sana..çocuk olmak en zoru aslında. Korkarsın herşeyden suur...

   Herşey de neden aramak saçmadır bazen.düşünceler  dönüşemez ya hani sözcüklere. ansızın gelir ya acılar nedensiz sebepsiz... Ağlarsın mesela,neye neden diye sormazsın sadece süzülür birkaç damla zaten yoktur nedeni... Anlamaz insanlar anlatamazsın oysa gözlerime baktığımda ben anlarım.   İsterim ki yalnız bana ait birşeyler olmalı, huzur dolaşmalı kanımda ve içimde mutluluk kaynağı olmalı.gizlemekten yorulduğumda patlamalı volkan gibi şiddetli bir o kadar da sakince..sonra toparlanmalı kaldığı yerden acılar ve tekrar tekrar...   Ben hep giderim aslında kaçarım kendimden ustalıkla, kendim olmaktan cıkarım böylece umut edip bekleyen biri yerine yepyeni bir hayata başlamak için umuda ihtiyacı olmayan bir beden oluveririm ve o zamanlar hiçbir ayrılık hiçbir kopuş düşünülemez.ama işte o zaman doğru düşünürüm başkalarıyla birlikte ve onlar için düşünürüm. Yazmak için kaçma mecburiyetindeyim. kavuşmalar ve sonrasında ayrılıklar hangi ...

' 'Bazen yıldızları süpürürsün farkında olmadan Güneş kucağındadır... bilemezsin... Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür.. Ciğerinde kurulur da orkestra, duyamazsın Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun... Anlamazsın Uçar gider, Koşsan da.. tutamazsın... ''     Güzel bir yazı yazmak için uyandım bu sabah..yorgun bir pazar sabahı olduğunun farkındaydım üstelik. Aklımda yazıya dökülmek için sabırsızlanan bir sürü şımarık kelime. Bir süre daha yazmazsam bana küsecekler belli ki. ama yapamıyorum. hatta kendime haksızlık bile ediyorum. ''sen acı çekmediğin sürece yazamazsın.''diye. Canımı sıkan acılar da değil sanırım bunlar üstelik. Bile bile seve seve katlandığım acılar mı gerekli acaba yazabilmem için.. .Onlardan vazgeçtiğim için mi düğümlendi kalamim...?    Düşünüyorum.. düşünüyorum..ve sadece düşünüyorum. Yaptıklarımdan bahsedebilirim mesela  Ki son günlerde oldukça heyecanlı ve tehlikeli şeyler yapıyorum, yeni bir o...