Ana içeriğe atla

Düş'ününce...

''Bazen yıldızları süpürürsün farkında olmadan Güneş kucağındadır... bilemezsin... Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür.. Ciğerinde kurulur da orkestra, duyamazsın Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun... Anlamazsın Uçar gider, Koşsan da.. tutamazsın... '' 

  Güzel bir yazı yazmak için uyandım bu sabah..yorgun bir pazar sabahı olduğunun farkındaydım üstelik.
Aklımda yazıya dökülmek için sabırsızlanan bir sürü şımarık kelime.
Bir süre daha yazmazsam bana küsecekler belli ki.
ama yapamıyorum.
hatta kendime haksızlık bile ediyorum.
''sen acı çekmediğin sürece yazamazsın.''diye.
Canımı sıkan acılar da değil sanırım bunlar üstelik.
Bile bile seve seve katlandığım acılar mı gerekli acaba yazabilmem için..
.Onlardan vazgeçtiğim için mi düğümlendi kalamim...? 
  Düşünüyorum.. düşünüyorum..ve sadece düşünüyorum.
Yaptıklarımdan bahsedebilirim mesela 
Ki son günlerde oldukça heyecanlı ve tehlikeli şeyler yapıyorum,
yeni bir okula başladım ve bir sürü izlenimim var anlatacak 
ama yazmaya layık görmüyorum.
 Sanırım biz sevmek zorundayız.sevmeden mutlu bir hayat  yaşamak zor oluyor.
Aşk demiyorum..
Çünkü ben onu yaşadım ve saçmaladım,mantıksızlaştım ve 
bu aşkı bir türlü sevgiye dönüştüremedim.
eğer bunu başarabilseydim herşey yoluna girecekti belkide.kendimide onuda rahat bırakabilirdim severek.daha akl-ı selim düşürünürdüm.
ama sevgiye dönüşmesi imkansızdı belkide..
Eğer iki sevgili kavuşursa bu sevgi olurdu ama kavuşamazlarsa Aşık Veysel’in de dediği gibi “aşk” olurdu.
Ne bileyim işte döndüm dolaştım geldim yine aşka sevgiye.İşte böyle… Onsuz bir dünyanın eşiğinde çok farklı halerde. 
Kapıyı yine araladım…
Benim hayatımda “aşk” kelimesi en çok satırlarıma yakışıyor. 
  Fark ettim de giderek büyüyorum.hızla akıp gidiyor zaman bazen yetişemiyorum.ve ben hala hayatı özetleyecek bir kaç kelimeden yoksunum.içimde derin ve şiddetli bir sessizlik var.kendi acılarımı kendim yaratıyor sonra hayata hesap soruyorum gizlice.
Yazacak bir şey var mı artık?  
Korkacak bir şey var mı? 
Peki uğrunda ölünecek bir dava?
 Sorularımın yanıtı olabilicek bir sevgili yada ? 
Korktuğum ve bilmek istediğim gerçeklerim nerelere saklandı şimdi? 
 Kül rengi bulutlar gökyüzünde…hava artık soğuk...çocukluğumu geçirdiğim insanlarda yanımda değil.
Sonra artık kendime de geldim.
Zaman geçiyor evet.sonbahar yaşamadan kış geliyor hayata...
ben bazen yinede üşüyorum.üşümem varlığımın farkına  varmamı sağlıyor.
 Ki kaç kişi var oldugunun farkında zaten...

Yorumlar

  1. evren6 Kasım 2010 02:35

    Yazdıkların gerçekten çok tanıdık geliyor, bir o kadar da eski. Bence en doğru genellemeler; böyle sorgulamalardan çıkar, hayatı, kendini. Hepimizin vardır yorgun pazar sabahları, sadece bazımız fark eder bunu; an ve an çeker yaşanmışlıkların acısını, bazımız da akar gider hayata, umursamaz. Sözcüklerinle unutmaya başladığım "an"ları hatırlattığın için teşekkürler, kalemine sağlık.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kırmızı Baladlar

                     Ben, kendine dokunan ve kendiyle çoğalan her aşka kalbini veren kadın ... Doğru muydu hayaletlerin her kaybedişi görünür kıldığı...  Bu odada ve bu sonsuzlukta nasıl çılgınca dileniyorum hayatı!...  Eğer  yağmur  yağınca içeri gireceksen seninle gitmem uzak ülkelere.  Ya da gölgelerine sığınan evimde yeşermeye çalışan canlı bir kaktüsü şımartırken,  rüzgara eğimli bir mektup düşürmezsen  penceremden ; seninle yaşayamam aşkı.  Öylesine zor bir uyku şimdi seni düşünmek.  Sarılışlarıma yanıt olarak içebilir misin gözyaşlarımı...  Ama dur!...  Tenin sıcaklığında kaderime bulaşacak bir iz bırakacaksan;  dur ve yalnız ürpertisini yolla gerçeğin...  Belki de sana gelmek yerine saçlarımı boyatmalıydım .  Bir  şiir  bırakmak için, tıpkı o şarkıda olduğu gibi; sadece beni  sev   diye... İnan adaletli değil hiçbir alışveriş....
3 yorum
Devamı

Var Olmak

Düşünmekle hiç bir şeyi var edemezsin... Yazacağım  basit şeyler zaten vardır.    Tamamı basit, daha önce söylenmiş veya yazılmış olabilir hatta bunların hepsi bile olabilir. Herşeyi basite indirgemekle kolaya kaçarsın ve meselelerden uzaklaşırsın. Basit düşünebilmek en güzel başlangıcımdır. Başlangıçlarla aram çok iyidir. Bir başlangıç yapmaya çabalarım. Yol aldıysam ise başladığım noktaya ışık hızıyla dönerim. Sonlara hiç varamamak için çok çalıştım ve var olmak... Güneş sabahları doğudan doğar. İnsanlar sabahları uyanırlar. İşe giderler. Çalışmak vardır. Ayakkabı giyerler bazen siyah bazen kahverengi. Bazen beyaz, bazen kırmızı arabalara binerler bazende mavi ayakkabı giyerler. Trafik vardır. Hava vardır. Su vardır tabi. Bazen yağmur yağar ya da kar. Kış vardır karanlık ve ışıksız. Kışları hava erken kararır. Evlere gidilir. Sıcacık çorbalar içilir, Şeftali yenir. İnsanlar çizgili ya da başka desenli kumaşlardan pjamalarını giyerler. Masallar vardır. Pikniğe g...
6 yorum
Devamı

Tuttum Bir Şiir Yazdım

Tertemiz bir kağıdı sözcüklerle karalamak kolaydır da, Mürekkebine gözyaşlarını katık edip şiir ile aydınlatmaktır zor olan Asi dir sözcükler toparlayamazsın kimi zaman, ancak bir düş düşer aklına şiir oluverir yinede… Sözcükler bile anlamlarını ararken ben tuttum sana şiir yazdım dua eden çocuk gibi içten…. Şiirim dua oldu, Çocukların duaları yanıtsız kalmazdı,benim şiirim sensiz kalmadı Tuttum sana şiir yazdım,sonra oturdum dua ettim Dua yazdım şiir oldu,şiir ettim dua… Duasından uyandı çocuk,şiirimle uyudu… Yeni güne uyanmak nasıl zor ise,senin uykuna şiir olmak öyle kolaydı, Aslında sen uyurken şiir kolay,şiir zorken senin uyanman olasıydı Ben sana tuttum şiir yazdım,sözcüklerim öyküye kaçtı, Sonra kahramanlarım öyküden kaçtı,öykü şiir olarak kaldı Sözcükler şiir olurdu da, Şiir, şiir olmaktan sıkılır sen olurdu Senin güzelliğinin şiir olması kolaydı da,seni sana şiirle anlatmak zordu Bir bahar melteminin, mayısın en güneşli gününde bir şiir o...
5 yorum
Devamı