Ana içeriğe atla

Kelimesizlik


Sözün bulunduğu zamanlardan kalma tüm bu yaralarımız...
Sessiz ve kelimesiz kalabilseydik keşke.
Zaten herkes kendi kendine konuşabilirdi.
Duyabilirdi herkesin kulakları ağzından çıkanları.
Susuşlar, cümlelerden daha çok şey ifade ederdi zaten.
Hepimiz sağır ve dilsiz olsaydık, kelimesizlik yalnızlık gibi gelmezdi.
Eksik yanlarımızı daha kolay gizlerdik birbirimizden.
Düşüncelerimiz yüzünden incitilmezdik de belki o zaman.
Peki ya sahiden anlayabilir miydik kendimizi ve birbirimizi?
Anlardık elbet kırılmadan hemde.Sözlerin ağırlığı olmadan dokunarak anlardık.
Yüreklerimize bu denli batmızdı ucu açık kalmış cümlelerin sivri yanları.
Bir bakış ne kadar da değerli olurdu o vakit.
Söz uçardı
Gözlerimizin renklerini keşfederdik.
Devrik zamanlarda yaşamazdık belki
Özne yüklem uyumunu değil ruhlarımızın uyumunu arardık.

Ben sesimi unuttum, hayatta bana en büyük yoksulluğu yaşatanın yanında.
Onun benden utanan gözlerinde bıraktım bütün kelimelerimi
İnsan uyanır bir sabah ve vazgeçer kendinden.
İçindeki özlemini,boşluğu,açlığını,susuzluğunu 
dindirmeye çalıştığını sanan insanların, 
boş ve anlamsız bakışlarıyla karşılaştığında bir sabah vazgeçer insanlara güvenmekten.
İçinde yanan umut kıvılcımlarını kaybettiğinde,
Çaresiz kalışlarında,toparlama gücünü bulamadığında kendinde,
İçindeki çocuğun gözyaşlarını susturmaya yetmediğinde inancı,
Terkeder insanı kelimeleri ve sesi.
Kendini sakınıp sakladığı köşesinden çıkıp, 
konuştuğunda ve yitirdiğinde yıllarca sakladıklarını
 ve kalmadığında söylenmemiş şarkısı
 kelimezsizliğini özler en çok.

biliyorum artık çok zor çok
kuracak yeni bir hikayem yok.
yine de uğraşıyorum rastgele bu eskimiş kelimelerle 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kırmızı Baladlar

                     Ben, kendine dokunan ve kendiyle çoğalan her aşka kalbini veren kadın ... Doğru muydu hayaletlerin her kaybedişi görünür kıldığı...  Bu odada ve bu sonsuzlukta nasıl çılgınca dileniyorum hayatı!...  Eğer  yağmur  yağınca içeri gireceksen seninle gitmem uzak ülkelere.  Ya da gölgelerine sığınan evimde yeşermeye çalışan canlı bir kaktüsü şımartırken,  rüzgara eğimli bir mektup düşürmezsen  penceremden ; seninle yaşayamam aşkı.  Öylesine zor bir uyku şimdi seni düşünmek.  Sarılışlarıma yanıt olarak içebilir misin gözyaşlarımı...  Ama dur!...  Tenin sıcaklığında kaderime bulaşacak bir iz bırakacaksan;  dur ve yalnız ürpertisini yolla gerçeğin...  Belki de sana gelmek yerine saçlarımı boyatmalıydım .  Bir  şiir  bırakmak için, tıpkı o şarkıda olduğu gibi; sadece beni  sev   diye... İnan adaletli değil hiçbir alışveriş....
3 yorum
Devamı

Var Olmak

Düşünmekle hiç bir şeyi var edemezsin... Yazacağım  basit şeyler zaten vardır.    Tamamı basit, daha önce söylenmiş veya yazılmış olabilir hatta bunların hepsi bile olabilir. Herşeyi basite indirgemekle kolaya kaçarsın ve meselelerden uzaklaşırsın. Basit düşünebilmek en güzel başlangıcımdır. Başlangıçlarla aram çok iyidir. Bir başlangıç yapmaya çabalarım. Yol aldıysam ise başladığım noktaya ışık hızıyla dönerim. Sonlara hiç varamamak için çok çalıştım ve var olmak... Güneş sabahları doğudan doğar. İnsanlar sabahları uyanırlar. İşe giderler. Çalışmak vardır. Ayakkabı giyerler bazen siyah bazen kahverengi. Bazen beyaz, bazen kırmızı arabalara binerler bazende mavi ayakkabı giyerler. Trafik vardır. Hava vardır. Su vardır tabi. Bazen yağmur yağar ya da kar. Kış vardır karanlık ve ışıksız. Kışları hava erken kararır. Evlere gidilir. Sıcacık çorbalar içilir, Şeftali yenir. İnsanlar çizgili ya da başka desenli kumaşlardan pjamalarını giyerler. Masallar vardır. Pikniğe g...
6 yorum
Devamı

Tuttum Bir Şiir Yazdım

Tertemiz bir kağıdı sözcüklerle karalamak kolaydır da, Mürekkebine gözyaşlarını katık edip şiir ile aydınlatmaktır zor olan Asi dir sözcükler toparlayamazsın kimi zaman, ancak bir düş düşer aklına şiir oluverir yinede… Sözcükler bile anlamlarını ararken ben tuttum sana şiir yazdım dua eden çocuk gibi içten…. Şiirim dua oldu, Çocukların duaları yanıtsız kalmazdı,benim şiirim sensiz kalmadı Tuttum sana şiir yazdım,sonra oturdum dua ettim Dua yazdım şiir oldu,şiir ettim dua… Duasından uyandı çocuk,şiirimle uyudu… Yeni güne uyanmak nasıl zor ise,senin uykuna şiir olmak öyle kolaydı, Aslında sen uyurken şiir kolay,şiir zorken senin uyanman olasıydı Ben sana tuttum şiir yazdım,sözcüklerim öyküye kaçtı, Sonra kahramanlarım öyküden kaçtı,öykü şiir olarak kaldı Sözcükler şiir olurdu da, Şiir, şiir olmaktan sıkılır sen olurdu Senin güzelliğinin şiir olması kolaydı da,seni sana şiirle anlatmak zordu Bir bahar melteminin, mayısın en güneşli gününde bir şiir o...
5 yorum
Devamı