Ana içeriğe atla

Yeniden

Aşk ona dokunduktan sonramı başlar?
Yoksa görmeden hissetmeden içinde büyüttüğün zamanlardamı?
Ne zaman nefessiz bırakır insanı?
Dudakları dudaklarındayken mi yoksa
Yokluğuyla kıvranırken mi?

≈

İçimde kalabalıklar olmalı
Kendimle baş başa kalmaktan ödüm kopar benim
Çoğu kırgın olsada beklerler
Ama bazıları vardır ki kırgın olanların şerefine
Çok canımı yakar.
Öyle özledim ki yalnız birine ait olmayı
Bıktım kendimi parçalara bölüp dağıtmaktan.

≈

Ama onun öyle güzeldi ki gözleri
Gücüm olsaydı inanmaya ilk ona inanırdım
Sabaha kadar nefesinle kollarında uyusam da
Hayal miydi gerçek miydi sorusunun cevabı
ilk kez gerçek olmuşken;
Gideceksin biliyorum.
Keşke benimle kalsan biraz
 Yaralarım iyileşene kadar
Bir kez daha sarılabilsem sana

Henüz hak edilmemiş bir sevda ve hüzün içimdeki

Ama yinede

Hayalken gerçek olabildin bende buna şanş verdin
Beklide gücümüz var yeni bir öykü yazmaya
Beklide sende istiyorsundur birini koşulsuz sevmeyi
Ben gördüm gözlerinde
 sana inat umut verdiler bana
Kalbine dokundum dün gece
 ruhunla konuştum
Oda yaralıydı kendime benzettim daha çok sarıldım.
hadi yeniden beni inandır Aşk'a
Denemeliyiz Düş’üm yoksa her an ölebilirim.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gözyaşlarımızın Tadı Aynı...

  İki kadın ağlıyor şimdi kuytu köşelerinde benliklerinin..Aslında hep ağlayan iki kadın kimi zaman gözyaşlarıyla kimi zaman içten içe.hep yanarak hep eksiklerle.Aynı bedende dokuz ay yaşamıış iki kadın...Biri gerçekten eksik diğeri eksik olmadığı halde bosluklar yaratıp eksik olma çabasında.   Ağlıyorlar çünkü sarılamıyorlar birbirlerine bir sarılsalar şöyle eskisi gibi, hani o ilk karşılaşmalarındaki gibi hafifleyecek acıları merhem olacaklar birbirlerine...   Sadece susuyorlar yada sözcüklerini yalnızca birbirlerini incitecek cümlelerde kullanıyorlar...Nasıl da benziyorlar bir o kadar da uçurum var aralarında...   Biri gerçekten sevmiş,sevilmiş,yolunun yarısına gelmişken kaybetmiş,biri herşeyin başında pes etmiş yazık...ne sevmeye gücü var nede sevilmeye ömrü yetecek.   Acıları aynı aslında çok değer vermek insanlara,canından parçalarına ama sonunda hep kaybetmek,hiçbir karşılık görememek onca fedakarlığa...   Öylece izl...
Yorum Gönder
Devamı

O Kadının Bir Kalbi Vardı

  Yüzünde ilk kez gülen gözler taşıyordu kadın. Tebessümü kahkahalara dönüşmeye can atıyordu. Gökyüzünde parlayan nesneler keşfetti. Baktı şöyle ne kadar da büyüktü sonsuzluk. İlk kez dar gelmedi ona dünya. Yorgun, eski, usamış ve soğuk şehrine baktı, sevkatle sarıldı sıkı sıkı. Gitmek istemiyordu artık onu yüzüstü bırakıp. Üzgün ve mutlu insanların nefesleri karışmıştı havaya hepsini içine çekti. Acılarına ortak oldu,içindeki huzurdan ve sevgiden bir nefes hazırlayıp bıraktı boşluğa, yerini bulurdu elbet umutsuz olanların yüreğinde.   Büyük bir savaş içindeydi kadın.  Belki de bu hiç olmamalıydı dediği zamanlarda çıkıp ona bir şeyler anlatmaya çalışan ve ne yazık ki hiç bir zaman başarılı olamayan insanlarla paylaştığı bir savaş… Gönderdiği mektupların içinde saklardı duygularını. Bir çocuğun umuduna sahipti kadın ve hiç kimselere yazdığı mektuplarda saklardı kendini.. Elbet bir gün geçecekti öyle değil mi insan kendine ümit vermeliydi çünkü insanın ken...
Yorum Gönder
Devamı

Mutlu Yıllar Kırmızı Balık

Bir zamanlar bende kendimi Bulunmaz Hint kumaşı sanırdım. Kaç metreydi ki benim yokluğum? Oysa ben benim yokluğumdan dünyaya Yalnızca bir elbise çıkar sanmıştım. Sonunda ben de alıştım. Ah…dedim sonra, Ah! İşte Böyle böyle Büyüyorum Dedim Bir gündüz geliyor Bir gece… Gitti... Gidiyor... Gidecek... Neler geride kaldı ve daha neler gelecek… Büyürken geniş ufuklar hayal ediyorum. Öteki olabilmeyi, yerine koyabilmeyi, geride durabilmeyi öğreniyorum. Oysa… Denizlerle avunmayan bir martı cesareti lazım şimdi. Doğum günü mumlarını üfledi bugün Kırmızı Balık Kutlu olmadı Ama Her ne olursa olsun Doğum günleri kutlu olmalı O halde Kutlu Olsun …
1 yorum
Devamı